ఒక ఊరిలో జితేంద్రుడు అనే చిన్న పిల్లాడు ఉండేవాడు. అతను ఐదో తరగతి చదువుతున్నాడు. మంచి మనసు, నిజాయితీతో ఉండే వాడి వల్ల అందరికి ఇష్టం. పేదవారి పిల్లైనా, ధనవంతులైనా, అతడు అందరితో సరదాగా, ప్రేమగా మాట్లాడేవాడు.
జితేంద్రుడి తండ్రి ఒక సాధారణ రైతు. పండిన పంటలు మార్కెట్‌కి తీసుకెళ్లి అమ్మి కుంటుంబాన్ని పోషించేవాడు. జితేంద్రుడి తల్లి ఇంట్లో పని చేసుకునే గృహిణి. చిన్న కుటుంబం అయినా ఎంతో ఆనందంగా జీవించేవారు.
ఒకసారి పాఠశాల‌కి వెళ్లే మార్గంలో జితేంద్రుడు రోడ్డుపక్కన ఓ పెద్ద సంచి చూసాడు. సంచి మోస్తరు బరువుగా అనిపించింది. అతను కొంచెం భయంతో, కానీ జాగ్రత్తగా సంచిని తీసి చూడగా అందులో పెద్ద మొత్తంలో డబ్బు ఉంది! అతనికి ఆశ్చర్యం కలిగింది. అంత డబ్బు చూసి చాలా మంది పిల్లలు ఆనందపడేరు. కానీ జితేంద్రుడు చాలా ఆలోచన చేశాడు.
అతను తన స్నేహితుడు కీర్తితో చెప్పాడు:
“ఈ డబ్బు మనది కాదు కదా! ఎవరో తప్పుదోవలో పోగొట్టుకున్న డబ్బు అనిపిస్తోంది. మనం ఇది పోలీసులకు అప్పగించాలి.”
కీర్తి ఆశ్చర్యపోయింది.
“ఎవ్వరూ లేరు ఇక్కడ. మనం ఈ డబ్బుతో కొత్త బైసికిల్ కొనగలిగితే?” అని అడిగింది.
కానీ జితేంద్రుడు వప్పుకోలేదు:
“మనకి ఏదైనా సరైన మార్గంలో వచ్చినప్పుడే ఆనందం ఉంటుంది. మనది కాని డబ్బుతో కొనిన వస్తువు మనకి ఆనందాన్ని ఇవ్వదు. ఇది తప్పు అవుతుంది.”
ఇలా చెప్పి జితేంద్రుడు కీర్తితో కలిసి పోలీస్ స్టేషన్‌కి వెళ్లాడు. అక్క‌డ పోలీస్ అధికారి డబ్బు చూస్తే చాలా ఆశ్చర్యపోయాడు.
“బాబూ! నీ వయసులో ఇంత నిజాయితీ ఉన్నావు అంటే ఎంతో గొప్ప విషయం. చాలా మంది ఈ డబ్బుతో ఏదైనా కొనేసేవారు,” అని ప్రశంసించాడు.
ఆ దినమే, ఒక వృద్ధుడు పోలీస్ స్టేషన్‌కి వచ్చాడు. అతను బాగా బాధగా ఉన్నాడు.
“నాకు శస్త్ర చికిత్స కోసం ఆ డబ్బు కావాలి. అది తప్పుగా పడిపోయింది,” అన్నాడు.
పోలీసు వారు డబ్బు తిరిగి అప్పగించగా వృద్ధుడు ఆనందంతో కన్నీళ్లు పెట్టుకున్నాడు.
“ఈ చిన్నవాడు నా జీవితాన్ని మళ్లీ ఇచ్చాడు. దేవుడి దూతలా వచ్చాడు,” అన్నాడు.
వృద్ధుడు ఆనందంతో జితేంద్రుడికి బహుమానం ఇవ్వాలని కోరాడు. కానీ జితేంద్రుడు మరల ఒకసారి చెప్పాడు,
“నాకు మీ ఆశీర్వాదం చాలు తాతయ్యా. మీరు సుఖంగా ఉండాలని కోరుకుంటున్నాను.”
ఆ వార్త గ్రామమంతా ప్రచారం అయ్యింది. పాఠశాల లోపల, గ్రామంలో ఎవరైనా మంచి పనులు చేస్తే “జితేంద్రుడిలా చేయాలి” అని చెబుతూ ఉదాహరణగా చూపించేవారు. పాఠశాల యాజమాన్యం అతడిని బహుమతితో సత్కరించింది.
అలాగే గ్రామ పెద్దలు ఒక సభలో మాట్లాడుతూ,
“ఈ పిల్లాడి మంచితనం మన పిల్లలందరికీ ఆదర్శంగా నిలుస్తుంది. ఇలాంటి బిడ్డలే మన భవిష్యత్తు నేతలు అవుతారు,” అన్నారు.
ఇప్పటి నుంచి జితేంద్రుడు “నిజాయితీ జితేంద్రుడు” అనే బిరుదుతో గ్రామంలో ప్రసిద్ధి పొందాడు. అతని ఆచరణ అందరికీ ఒక పాఠంగా మారింది.
నీతి:
మనకి చెందని దానిని మనదిగా తీసుకోవడం తప్పు. నిజాయితీగా ఉండటం వల్ల మంచి పేరు, గౌరవం, ధైర్యం మనకు సహజంగా వస్తాయి. నైతిక విలువలు కలిగి ఉండే వారు జీవితంలో ఎప్పుడూ గెలుస్తారు.