ఒక అందమైన తోటలో రెండు చెట్లు పెరుగుతున్నాయి. ఒకటి బలమైన కొయ్య చెట్టు, మరొకటి సన్నని వెదురు చెట్టు.
కొయ్య చెట్టు చాలా గర్వంగా ఉండేది. అది తన మొదలు చూసుకుని, “నేను ఎంత బలంగా ఉన్నాను! నా కొమ్మలు ఎంత మందంగా ఉన్నాయి! ఈ గాలులు నన్ను ఏమీ చేయలేవు” అని అనుకునేది.
వెదురు చెట్టు చాలా వినయంగా ఉండేది. అది మెల్లగా గాలితో ఊగుతూ, “నేను సన్నగా ఉన్నాను కానీ, గాలితో కలిసి కదులుతాను. అందుకే నాకు ఎటువంటి ఇబ్బంది రాదు” అని తలుచుకునేది.
రోజూ కొయ్య చెట్టు వెదురును చూసి నవ్వుతూ, “నువ్వు ఎంత సన్నగా ఉన్నావు! చిన్న గాలికి కూడా వంగిపోతున్నావు. నన్ను చూడు, ఎంత గట్టిగా నిలబడుతున్నాను!” అని అనేది.
వెదురు మృదువుగా నవ్వుతూ, “అవును మిత్రమా, నేను వంగుతున్నాను కానీ విరుగుట లేదు. ప్రకృతితో పోరాడడం కంటే దానితో అనుసరించడం మంచిది” అని చెప్పేది.
ఒక రోజు భయంకరమైన తుఫాను వచ్చింది. గాలులు వేగంగా వీచాయి. వర్షం కుండపోతగా కురిసింది. పిడుగులు మెరుస్తున్నాయి.
కొయ్య చెట్టు తన బలాన్ని చూపించాలని అనుకుంది. అది గాలికి ఎదురుగా నిలబడి పోరాడటం మొదలుపెట్టింది. “నేను ఈ గాలులను ఓడిస్తాను!” అని అరిచింది.
వెదురు చెట్టు గాలి దిశలో వంగిపోయింది. అది గాలితో కలిసి కదిలింది, పోరాడలేదు.
గాలులు మరింత వేగంగా వీచాయి. కొయ్య చెట్టు తన పూర్తి శక్తితో వ్యతిరేకించింది. కానీ ప్రకృతి శక్తి చాలా బలంగా ఉంది.
చివరికి…… కొయ్య చెట్టు మధ్యలో విరిగిపోయింది. దాని గర్వం దాని నాశనానికి కారణమైంది.
వెదురు చెట్టు మాత్రం గాలితో వంగుతూ, తిరిగి నిటారుగా నిలబడుతూ ఉంది. తుఫాను గడిచిన తర్వాత, అది మళ్ళీ సాధారణంగా నిలబడింది.
విరిగిన కొయ్య చెట్టు దుఃఖంతో, “నేను నా గర్వం వల్ల నాశనమైపోయాను. నువ్వు వినయంతో ఉండి కాపాడుకున్నావు” అని చెప్పింది.
వెదురు దయతో, “మిత్రమా, బలం అంటే ఎల్లప్పుడూ వ్యతిరేకించడం కాదు. కొన్నిసార్లు వంగడంలో కూడా బలం ఉంటుంది. వినయం మనల్ని కాపాడుతుంది” అని చెప్పింది.
నీతి:
గర్వం మనల్ని నాశనం చేస్తుంది. వినయం మనల్ని కాపాడుతుంది. కష్ట సమయాలలో తెలివిగా వ్యవహరించడం, మొండిగా పోరాడడం కంటే మంచిది. ప్రకృతితో, పరిస్థితులతో అనుసరించడం నేర్చుకోవాలి.
పిల్లలకు సందేశం: ఎల్లప్పుడూ వినయంగా ఉండండి. గర్వం తో ప్రవర్తించవద్దు. కష్టాలను తెలివిగా ఎదుర్కోండి.